31 oktober 2018
Vaarwel lieve Choco, vandaag was je echo en wat we zagen was niet goed.
Helemaal niet goed: vocht in de buik en borstholte. Heel erg vergroot hart,
ernstige HCM en een groot stolsel in het hart. Het stolsel is een tijdbom
dat voor een erg pijnlijke dood gaat zorgen. En dat samen met suikerziekte,
gebroken ribben...het was genoeg geweest, je lijdensweg is over.
Rust zacht mannetje.
Lees hier de berichtjes van Dia.
23 oktober 2018
Choco(mel) is 14 oktober is de opvang gekomen, hij heeft suikerziekte
en kon door omstandigheden niet bij zijn baasje blijven. Choco is een
lieve kater van 10 jaar, maar heeft buiten de suiker nog meer aandoeningen.
Hij beweegt haast niet door pijn in zijn rug en hij heeft een hartkwaal (galop ritme ).
Donderdag worden er röntgen foto’s gemaakt en volgende week woensdag
een hart echo. Nu krijgt hij flinke pijnstilling, duimen jullie mee
dat het goed gaat komen voor deze lieve jongen?
25 oktober 2018
Vandaag röntgen foto's gemaakt van Choco, de uitkomst stemt ons verdrietig.
Zwaar trauma van wat hem ooit overkomen is, wat hem veel pijn geeft en wat
nog moet genezen. Vergrote lever of milt, waarschijnlijk lever door
stuwing van het niet goed functioneren van het hart. Leverwaardes waren
goed in het bloed. Volgende week echo hart en buik, dan weten we hopelijk
wat daar aan de hand is. Voor nu doorgaan met best wel zware pijnmedicatie.
Maar dit moet gewoon goed komen, zodat hij nog een mooie tijd bij ons krijgt.
27 oktober 2018
Het gaat iets beter met Choco gisteren zag ik hem voor het eerst in een
rondje liggen, zoals katten zo lekker kunnen. De pijnstilling helpt dus goed.
Nu op naar woensdag, dat wordt nog spannend, dan krijgt hij hart en buik echo.
Vaarwel lieve, lieve kleine Dikkie. Ik heb bijna een jaar voor je mogen zorgen.
In de beginfase hadden we hele grote zorgen, je was besmet met FIV en had
aangetaste longen en verhoogde schildklier waardes. Maar na lang tobben
kregen we dat onder controle, we hebben gestoomd, gepuft en medicijnen
geslikt en toen ging alles beter. We hoefden niet meer te puffen en stomen,
de medicijnen voor de schildklier moest je nog wel slikken en een pil voor
je taaislijm. Tot 2 maanden geleden, je kreeg een bult bij je kaak, met
antibiotica ging het weg, maar er was meer aan de hand, je werd mager
ondanks het goede eten. En toen we stopten met de antibiotica kwamen
de kaak klachten terug, opereren was geen optie want inmiddels had je
ook een flinke hartruis ontwikkeld en je nierwaardes waren niet goed.
Daarom heb ik je gisteren 7 augustus laten inslapen, voordat het een
lijdensweg werd, je ging rustig onder veel geknuffel.
Ik zal je missen lieve jongen.
Lees hieronder het verhaal van dikkie.
Dikkie is nieuw in de opvang gekomen in september 2017. Hij is net op tijd door
lieve buurvrouwen gered van DE spuit.
Bij het bezoek naar de dierenarts geweest bleek dat hij last heeft van zijn
schildklier, van zijn longen en ze gaan de nieren en lever in de gaten houden.
Maar we hebben goede hoop. Hij eet weer goed en is zelfs al naar buiten geweest
en heeft met de andere katten kennisgemaakt. Hij word geschat op 12 jaar of iets
ouder, dus kan nog wel een poosje gezellig samenwonen.
Lees hier het verhaal van de buurvrouwen:
Vandaag met de buuf lieve Dikkie naar de opvang in Tiel gebracht. Dikkie woonde
al tijdje bij ons in de flat, helaas konden ze niet genoeg voor hem zorgen.
We merkte dat hij achteruit ging, was al samen met een andere buuf opzoek
naar een fijn plekje voor hem om zijn laatste tijd door te brengen.
Ook naar de dierenarts geweest en daaruit kwam dat hij artrose, astma en FIV heeft.
Ja shit, afspraak voor inslapen was al gemaakt maar gelukkig vond ik super snel
een stichting in Tiel waar hij meer dan welkom was. Vandaag was het zover en
hebben we hem naar zijn nieuwe huisje gebracht, meer dan blij zijn we!
Ben nu bekaf. Maar hij zit goed en krijgt alle zorg die hij nodig zal
hebben ❤ Hij had zich al genesteld in het mandje wat voor hem was klaar gezet
en was helemaal tevreden. Super actie met m'n lieve buurvrouwtjes☺
Lees hieronder het berichtje van Dia.
Vaarwel lieve lieve Boris, ik heb je gisteren moeten laten gaan.
Je ging opeens weer hard achteruit en met al je gezondheidsproblemen,
de diabetes, het verzuren van het bloed, vergrote lever, kalium
verlies en stofwisselingsproblemen, waarschijnlijk de oorzaak van dit
alles, was er geen hoop meer op herstel. Hij is rustig onder veel
geknuffel ingeslapen. Geen pijn meer en ellende, dat was het laatste
wat ik voor je uit liefde kon doen. Ik zal je missen
Begin februari 2018
Er is weer een nieuwe Diabeteskat in de opvang gekomen, vorige week kreeg ik
een noodoproep van een dierenartsassistente. Het gaat om een jonge kat met
diabetes, die met een koop van een huis is overgegaan naar de huidige eigenaar.
Boris is graag buiten, dus blijft soms dagen weg ( lekker eten en slapen bij
andere mensen blijkt later). Sinds een paar maanden is Boris aan het afvallen
de dierenarts denkt aan stress nieuwe eigenaar..enz. Maar het afvallen gaat
de laatste maand wel erg snel..1kg .. Bij de dierenarts kwamen ze er achter
dat hij een hoog suiker had, de fructosamine was ook verhoogd, niet veel maar toch hoog.
En toen begon het problematisch te worden, de nieuwe eigenaar ziet geen
kans om hem te behandelen, ook door zijn vrije leven. Dierenasiel wil hem
niet opnemen, maar wat nu....en dan is er Stichting Kansarme Dieren.
Iedereen blij, vooral de nieuwe eigenaar die gek is op de kat en ook
alleen maar het beste wil voor Boris.
Dus welkom Boris, we gaan ons best doen om je weer beter te maken.
Het zal een tijd duren voordat je weer de oude bent, maar we gaan er weer voor.
Lees hieronder het berichtje van Dia.
Vaarwel lieve Pinto, ik heb je gisteren moeten laten gaan, je was op.
Ik heb bijna 5 jaar voor je mogen zorgen en we hebben heel wat meegemaakt.
Je kreeg allerlei kwaaltjes, maar die hebben we samen overwonnen.
Maar ouderdom, daar kunnen we niets tegen doen. Pinto is 18 jaar geworden
en heeft een goed leven gehad.
oktober 2015
Pinto is een kater van bijna 14 jaar oud; hij is in oktober 2013 in de opvang
gekomen. Zijn baasjes gaan vaak naar Spanje waar ze een tweede huis hebben.
En dan moet Pinto in het pension en dat vond hij niet zo leuk meer.
Pinto is een diabeteskat, tenminste tot vlak voordat hij naar ons toe kwam, zijn alvleesklier ging het spontaan weer doen. Tot nu toe heeft hij geen insuline meer nodig. Hij krijgt nog wel dieetvoer want oh oh wat kan hij eten.... Te zwaar worden is niet goed, dan kan zijn alvleesklier er weer mee ophouden.
Pinto is een lieve kat die zich goed heeft aangepast aan het leven met de andere katten.
Lees hieronder het berichtje van Dia.
27 juni 2018
Onze lieve Daantje ligt sinds gisteren bij de dierenarts. Gistermorgen wou hij
niet eten en dat is erg vreemd, want normaal moet ik uitkijken dat hij het niet
uit mijn hand slaat. Later werd hij erg sloom en lag hij alleen nog maar, ik
heb hem gauw naar de dierenarts gebracht. Daar ging hij gelijk aan het infuus.
Na bloedonderzoek bleek dat hij een veel te laag kalium gehalte in het bloed
heeft en een infectie. Dus krijgt hij kalium en antibiotica. Vanmorgen gaat het
alweer wat beter, hij eet weer zelf en het koppie komt weer overeind maar hij
is nog wel erg zwak. Vanmiddag wordt het bloed weer nagekeken en hoor ik hoe nu
verder, duimen jullie mee voor deze lieverd.
30 juni 2018
Helaas, de dierenarts belde net helemaal ontdaan, Daantje is overleden. Hij was
zo vooruit gegaan en nu dit, totaal onverwacht, het heeft niet zo mogen zijn.
Er was te veel mis in het lichaam: de FIV, suiker en ontsteking ergens. We hebben
er alles aan gedaan maar helaas. Ik ben verdrietig, hij was speciaal, ze zijn me
allemaal lief, maar Daantje had iets. Ik had het hem zo gegund. Ik ben zo blij
dat ik naar mijn onderbuik gevoel heb geluisterd en gistermiddag nog naar hem
toe ben gegaan en geknuffeld. Ik was toen zo blij dat het zo goed ging en nu dit.
Vaarwel mannetje van me.
Lees hieronder het verhaal van Daantje.
8 februari 2018
Er is weer een nieuwe Diabeteskat in de opvang gekomen. Hij heet Daantje en komt
van dierenasiel Leerdam waar Denver ook vandaan komt. Hij is nog jong ongeveer
5 jaar, het is een schat van een kater.
Welkom Daantje, we gaan goed voor je zorgen.
Lees hieronder het verslagje van Dia.
Lieve, lieve Bauke, ik heb je vanmorgen moeten laten gaan.
Opeens was het genoeg geweest, je had veel pijn.
Gisteren was er nog niets aan de hand, je hebt nog lekker
gegeten en je was nog lekker buiten in de ren.
Maar vanmorgen was het helemaal mis, en omdat je al zoveel
gezondheids problemen had (suiker, FIV, blaasproblemen, senior)
was het genoeg geweest. Ik heb bijna 2 jaar voor je mogen zorgen,
nu geen pijn meer, ik zal je missen lieve vent.
Lees hieronder het verhaal van Bauke
In november 2016 is Bauke hier komen wonen, hij komt van dierenasiel Tiel.
Hij is gevonden in Tiel , was mager, had veel dorst, wilde veel eten en
was erg mager. Toen Diana, de beheerster van het asiel, hem zag, dacht
ze gelijk aan suikerziekte. Nadat zij had gemeten, gaf het metertje een
hoge score aan. Dus waarschijnlijk had ze gelijk, toch maar even wachten,
misschien komt de eigenaar nog de kat ophalen. En inderdaad de volgende
dag was de eigenaar om hem op te halen. Diana was er zelf niet en de kat
is meegegeven met de mededeling dat hij waarschijnlijk suikerziekte heeft
en dat hij naar de dierenarts moet. De volgende dag belde de dierenarts,
er was een afspraak gemaakt voor euthanasie van de kat......de dierenarts
weigerde dat en heeft de eigenaar over gehaald om meer onderzoek te doen.
De kat bleek al een poos buiten te leven, hij plaste in huis en ze hadden
een kindje gekregen en dat kon toch niet. Nooit naar een dierenarts gegaan
om de oorzaak van het plassen te achterhalen. En toen hij erg mager werd,
is ook geen dierenarts geraadpleegd, want hij wordt oud en dat hoort erbij.
De dierenarts heeft een bloedonderzoek laten , de nieren waren goed,
wel hoge suiker, hoger dan 25 en toen ook nog maar even een aids/leucose
test en die was positief. En ja hoor, de eigenaar wou hem niet meer terug,
dus werd ik gebeld door Diana of ik hem kon opnemen...en zo is Bauke hier
gekomen ....Welkom Bauke het gaat helemaal goed komen je hoeft nooit meer
bang te zijn om buiten te moeten slapen op je oude dag...hij is 15 jaar
en de eigenaar mag zich heel erg gaan schamen.
Op 23 december 2017 is Pien nieuw in de opvang gekomen, maar helaas voor korte tijd,
zij is op 24 januari 2018 ingeslapen.
Lees hieronder het verhaal van Pien.
En hier is Pien ze is nieuw in de opvang ze komt van Dierenasiel Zeist en ze heeft
diabetes. Ze hebben een jaar voor haar gezorgd, wat niet mee valt in een dierenasiel.
Het is tot nu toe niet gelukt om haar te plaatsen, maar we gaan gewoon door op zoek
naar een nieuw baasje. Ze is mooi, maar ze heeft karakter ?? We gaan goed voor haar
zorgen en wie weet vinden we een baasje voor haar.
15 januari 2018
Gisteren is Pien naar onze eigen dierenarts geweest, ik merkte dat ze pijn heeft.
Er is een echo gemaakt en ze heeft een vergrote lever en de lever is erg wit,
dit wijst op leververvetting. Dus heeft ze nu cerenia tegen misselijkheid en
onsior als pijnstilling en we moeten haar dwangvoeren, net zolang totdat ze weer
zelf gaat eten. Gelukkig laat ze het goed toe, we gaan er weer voor na alles wat
je hebt door gemaakt mag dit niet het einde zijn.
23 januari 2018
Vandaag weer met Pien bij de dierenarts geweest voor bloedonderzoek, suikergehalte
en de mineralen. Suiker was heel mooi bss 8.2 was 23. En ze was aangekomen in
gewicht van 3,5 naar 3,9 kg in 1 week, maar ze heeft kalium tekort, dus infuus
met kalium en 3 dagen kalium door het eten. Volgende week weer bloedonderzoek.
Jammer genoeg is ze ook nog flink verkouden geworden, dus neusdruppels en
antibiotica. Hopelijk knapt ze wat op door de medicijnen en kalium, duimen maar...
24 januari 2018
Helaas heb ik Pien woensdagavond moeten laten inslapen ze ging opeens erg achteruit.
Ze werd slap en kreeg het benauwd ze ging in shock. Bij de dierenarts hebben ze nog
geprobeerd om haar te redden, maar dat is niet gelukt. Lieve, pittige Pien,
het heeft niet zo mogen zijn. Vaarwel mooie meid.
Shira was sinds begin augustus 2017 in de opvang. Ze was net een Felixkatje.
Ze had suiker en kon niet bij haar familie blijven door persoonlijke omstandigheden
en nu was ze hier in de opvang. Ze vond het wel eng hoor, al die vreemde katten en
een nieuw huis, maar ze ging haar eigen gangetje. Ze wilde heel graag geaaid worden
en kon heel lief mauwen.
Lees hieronder het afscheidsberichtje van Dia.
Lieve, lieve en ook soms lastige Shira. Ook van jou hebben we op donderdag 30 november
afscheid moeten nemen. Je werd heel erg ziek, wou niet meer eten en na onderzoek bij
de dierenarts bleek je erge bloedarmoede te hebben en vocht in de buik. In overleg met
je baasje hebben we je onder veel geknuffel laten inslapen. Er was geen kans op
herstel en het was goed zo om niet verder te lijden en pijn te hebben. Je bent maar
heel kort bij ons geweest, maar vergeten zullen we niet gauw. Je wou geen insuline
spuitjes in je lijf, dus dat heeft moeite gekost om je die te geven, maar het lukte.
En al die vreemde katten vond je eerst ook maar niks, maar de laatste maand kwam je
helemaal los. Je liep tussen de katten en sliep lekker in mandjes zonder op scherp
te staan. En je was helemaal gek op Saskia, die komt één keer in de week helpen,
zodra je haar stem hoorde, kwam je er gelijk aan en op schoot. Vaarwel meisje....
In mei 2017 kwam Zeus in de opvang. Hij was 5 jaar en had diabetes, zijn baasjes
konden niet meer voor hem zorgen i.v.m. druk werk en veel naar het buitenland reizen.
Zeus was ook niet zo dol op het kindje dat gaf hem veel stress en plaste hij wel
eens buiten de kattenbak.
Maar helaas heeft hij het niet gered.
Zie hieronder de tekst van Dia:
Vaarwel Zeus 11 oktober heb ik je moeten laten inslapen we hebben de strijd verloren.
Je was al weken niet in orde er was iets aan de hand wat maar wat... weinig eten,
keel ontsteking antibiotica kuur en je knapte weer op om een week later weer
niet lekker te zijn.
Wat was er aan de hand ? Toen werd je sloom en ging het
helemaal niet meer, je bent opgenomen bij de dierenarts die heeft alles onderzocht
en uit de echo bleek dat het waarschijnlijk foute boel was. De darmen waren
verdikt en de lymfeklieren rond de darmen waren opgezet dit wijst meestal op
een lymfoom. Maar er was ook een kans dat het een heftige ontsteking was in
de darmen. Dus 2 soorten antibiotica mee en prednison. Het ging een poosje
goed toen hield je weer op met eten en dat zie je vaak bij kanker, even een
opleving en dan is het klaar. In overleg met de eigenaar heb ik hem in mijn armen
laten inslapen. Ik heb maar even voor je mogen zorgen maar je was zo lief en
je was net gewend aan al die andere vreemde katten. Maar gelukkig heb je nog
even mogen genieten van lekker buiten zijn en knuffelen.
Kijk eens daar hebben we Ebbe een prachtige mooie zwarte poes met suikerziekte.
Ebbe is een poes van 11 jaar met diabetes, in november 2016 in de opvang gekomen.
Haar baasjes zijn niet in de gelegenheid om de suiker te behandelen het is een
ongeveer een jaar goed gegaan met alleen dieetvoer. Maar nu ging het niet meer
ze ging veel afvallen en de waardes gingen omhoog. Wat nu... via de dierenarts
kwamen ze bij ons terecht. En nu ze is ingesteld gaat het erg goed. Ze had in
het begin moeilijk met de andere poezen in de opvang maar ze is er nu aan gewend.
Als ze te dichtbij komen moppert ze, maar ze heeft haar plekje in de groep gevonden.
Ze is graag buiten in de ren en anders lekker slapen.
Zie hieronder de tekst van Dia:
Vaarwel lieve Ebbe ik heb je vrijdag 8 oktober moeten laten inslapen.
Je was al een paar weken ziek eerst weinig eten en toen niet meer eten.
Bloedonderzoek wees uit dat er ergens een ontsteking was dus antibiotica
kuur gestart. Eerst knapte je wat op en je begon weer wat te eten.
Maar dat duurde niet lang, de dierenarts heeft een echo gemaakt en toen bleek
dat je vocht in de borstholte en buik had. Dat is geen goed teken maar we
gaven je nog een kans nog een antibiotica erbij en als laatste redmiddel
prednison. Maar je werd passief en kreeg het benauwd dat was een teken
dat we je moesten laten gaan. Je bent rustig onder veel kusjes en geknuffel
ingeslapen. Je bent bijna een jaar in de opvang geweest en je had het goed
naar je zin we hadden je nog met veel plezier langer willen ver\zorgen maar helaas.
Vaarwel lieve lieve Loesje de laatste maanden zat het niet mee je werd blind.
Daarom was je niet meer gelukkig in de opvang bij de andere katten en verhuisde
je naar de privé vertrekken. Daar was je al snel gewend en was je weer happy.
Tot een paar dagen geleden je raakte steeds meer in de war en je had geen
rust meer steeds lopen niet eten. Het was goed mis gisteren zijn we naar
de dierenarts gegaan en heb je rust gekregen. Het is mooi geweest je bent
16 jaar geworden en je hebt een goed leven gehad. Helaas door je baasjes
in de steek gelaten maar niet door ons.
18 juli 2017 is Copper ingeslapen
Vaarwel lieve Copper dinsdag heb ik je laten gaan, je wou niet meer eten
en je was niet lekker. De nierwaardes waren nog verder gestegen het was tijd.
ik zal je missen 4 jaar heb ik voor je mogen zorgen, nu ga je terug naar je geboorteland.
Het urntje van Copper is op 15 oktober opgehaald door de eigenaar hij
was even in Nederland . Coppers laatste reis gaat beginnen naar haar
geboortegrond Zuid-Afrika. Vaarwel Copper. Door Dia de Jonge.
In september 2014 is Copper bij ons komen wonen, een echte Zuid-Afrikaanse.
Het is een mooie en lieve lapjes poes die wel eerst erg moest wennen bij
ons maar dat is helemaal goed gekomen. Ze krijgt nu dieetvoer voor de
chronische diarree die ze heeft, de krampen zijn weg en de ontlasting is
bijna weer normaal.
» Lees het verhaal van de eigenaar over Copper
januari 2017
door Dia de Jonge
Sjakie had pancreatitis (alvleesklier ontsteking), lag aan het
infuus,
kreeg sondevoeding en de nodige medicijnen.
Hij kreeg buikpijn, hoge koorts,
wilde niet meer eten en lag alleen maar te slapen. Hij is ondanks alle goede
zorg van onze fantastische dierenarts toch ingeslapen.
Vaarwel manneke ik zal je missen maar nu geen pijn meer.
We hebben op onze site eerder bericht over Sjakie,
» lees het verhaal
10 april 2017
door Dia de Jonge
Vaarwel Stitoe lieve lieve kanjer.
10 april 2017 heb ik je moeten laten inslapen ondanks de medicatie
bleef je het benauwd hebben.
je was een van de eerste opvangkatten 6 jaar heb ik voor je mogen
zorgen en je bent ruim 20 jaar geworden.
Nooit meer je zacht mauwtje als je honger had of een knuffel wou
en achter me aan drentelen....
Ik zal je missen.
We hebben op onze site eerder bericht over Stitoe, » lees het verhaal
januari 2017
door Dia de Jonge
Vaarwel Bozo lieve vent, in augustus 2016 ben je in de opvang gekomen
je had diabetes en was besmet met kattenaids.
Ik heb je moeten laten gaan januari 2017.
Je kreeg zoveel pijn in je bekje dat je niet meer at,
en de plekjes op je lichaam werden steeds groter. En er kwam ook een nare
ontstoken plek aan je teen bij. Het was genoeg de aids heeft gewonnen.
Je bent rustig gegaan Tijdens het kopjes geven en knuffelen.
23 augustus 2016
door Dia de Jonge
Vaarwel Guusje je werd de laatste tijd steeds magerder
maar je levenslust bleef goed. Volop genieten en lekker
op schoot met lekker eten, maar de laatste week werd dat
minder en vandaag wilde je helemaal niet meer eten en
ging je je verstoppen, het was klaar.
Met Guusje is alles (de opvang) begonnen, je baasje Paula
was wanhopig op zoek naar een opvang voor jouw, je was incontinent
geworden na je ongeluk. Guusje kwam bij mij wonen, de eerste van
vele katten die ik heb kunnen helpen.
Je kreeg in de loop van de jaren vele kwalen maar je was zo sterk
en je ging vrolijk door.
Maar nu was het toch echt op, samen met Paula, je baasje, hebben we
afscheid van je genomen, gehuild en gelachen om je leven.
Je bent 16 jaar geworden en ik heb ruim 6 jaar voor je mogen zorgen,
Ik zal je erg missen lieve lieve Guusje.
We hebben op onze site eerder bericht over Guusje, » lees het verhaal van zijn baasje
22 augustus 2016
door Dia de Jonge
Co is in de opvang gekomen via dierenasiel tiel hij is besmet met het FIV virus.
Helaas hebben wij Co in moeten laten slapen hij was pas een paar weken
in de opvang het kwijlen werd steeds erger. Dit weekend wilde hij ook niet meer eten.
De dierenarts zag enorme zweren op zijn tong en in zijn bek dat wordt nooit
meer beter door zijn Aids besmetting dus hebben we besloten om hem in te laten slapen.
Vaarwel Co, geen pijn meer en je laatste weken heb je veel knuffels en aandacht gehad,
dat geeft een beetje troost.
Ik had je nog zo'n goed leven gegund na alle ellende
dat je hebt doorgemaakt maar helaas, het was je niet gegund.
25 oktober 2015
door Dia de Jonge
Vaarwel Mickey. Gisteravond heb ik afscheid van je genomen. Het ging niet meer:
zoveel epileptische aanvallen, niet meer kunnen lopen, omvallen, het was goed zo.
Ik zal je missen. Je knuffels, je pootjes op mijn hand, zo van "haal me eens aan".
Je was altijd zo aanwezig, vocaal en soms met de nageltjes, vooral als er eten kwam had je geen geduld.
Je kwam hier nog geen jaar geleden broodmager binnen en het kostte me heel veel
moeite om je weer goed te krijgen. Dat is gelukt, je was weer goed op gewicht
en had het goed naar je zin in de opvang.
En nu is het allemaal voorbij. Het spijt me zo dat ik je nu ook niet heb kunnen
helpen. Je bent helaas maar 8 jaar oud geworden.
29 augustus 2015
door Dia de Jonge
Vaarwel Rocky, grote stoere vent. Je kwam hier 2 jaar geleden toen het echt niet meer ging bij je baasje. Je had zoveel stress van de kinderen dat je er bijna aan onderdoor ging. Je suiker was helemaal ontregeld en je was erg mager. Ik heb je er weer boven op gekregen en toen werd je sterk en was je de baas...
Maar de laatste 2 weken was je dat niet meer; je kreeg een longontsteking maar je krabbelde weer op. Toen bloedafbraak en dat werd te veel voor het lichaam. We hebben er alles aan gedaan om je er weer boven op te helpen maar het ging niet meer. Gistermiddag heb ik je laten gaan. Je kreeg het erg benauwd, het was klaar. Je baasje heeft je net opgehaald om je te begraven. Ik zal je missen grote reus.
We hebben op onze site eerder bericht over Rocky, » lees het verhaal van zijn baasje
27 augustus 2015
door Dia de Jonge
Droopy is overleden, hij is 17,5 jaar oud geworden.
Vaarwel Droopy, lastpak, deugniet. Soms op schoot en dan weer kon je wel eens een mep krijgen... Maar toch was je speciaal rooie.
Het was genoeg, de dierenarts constateerde vocht in de buik en een gezwel, foute boel dus. Ik heb het altijd gezegd: "je gaat alleen voor je laatste reis naar de dierenarts" (hij was niet te hanteren bij de dierenarts).
Zondag ving je nog de druppels van de regen uit de lucht en moest ik weer om je lachen en maandag was het opeens anders. Je ging steeds verder achteruit.
Je hebt nu rust, gelukkig was de ellende maar kort... Dag lieve Droopy, ik zal je streken missen. Gelukkig was je baasje ook bij je voor het afscheid en je bent rustig ingeslapen.
» eerder geschreven over Droopy op onze site
januari 2013
door Dia de Jonge
Op 23 januari hebben we helaas afscheid moeten nemen van Vedder.
Hij is anderhalf jaar bij Mathilde, een van onze gastgezinnen,
geweest.
Hij heeft een goed leven gehad en is bijna 17 jaar geworden.
De laatste tijd werden de gezondheids problemen echter steeds groter,
zijn nieren gaven het op, en het was genoeg geweest. Vaarwel Vedder,
je zult gemist worden, vooral door je baasje Mathilde.
We hebben op onze site al eerder bericht over hem, » lees hier zijn levensverhaal
juli 2012
door Dia de Jonge
Stoffel is heel rustig ingeslapen bij de dierenarts, geen pijn meer en
wel willen maar niet kunnen. Gelukkig was je lijdensweg maar kort.
Op donderdag liep je nog buiten en lag heerlijk in de schaduw te slapen.
En opeens was het op, het sluimerde waarschijnlijk al veel langer,
daarom heb je waarschijnlijk ook de plekjes in je bek gekregen.
Je weerstand nam af, de kanker nam het over ...
februari 2012
door Nette Diepeveen
Vanaf het moment dat Bibi drie maanden geleden bij mij in huis kwam was het
mij duidelijk dat er iets niet klopte met haar. Ik mocht haar niet oppakken
en aan haar kop komen was heel soms mogelijk. Wel kwam ze zelf kopjes geven
en aandacht vragen.
Het eten ging niet van harte, wat ik allemaal niet in huis heb gehaald om
haar aan het eten te houden, dat wil je niet weten.
Vorige week ging het echt mis en omdat ik haar in m'n eentje niet in de
mand kreeg heb ik een vriendin gevraagd me te helpen. Dinsdagavond mocht
ik bij de dierenarts Kramer komen zodra ik haar in de mand had.
Haar gebit was helemaal ontstoken, en de nierstreek deed pijn bij betasting.
Bloed afgenomen en ze is opgenomen. Hij zou de bloeduitslag afwachten en me
dan de mogelijkheden vertellen.
Hij belde die avond nog en vertelde dat de waarden ernstig hoog waren en dat
als ze die al omlaag kregen er alsnog een speciale narcose nodig was om haar
gebit te renoveren, en vervolgens zou Bibi niet langer dan twee a drie jaar
te leven hebben.
Dus in laten slapen was zijn advies. Ik heb dat wel nog even overlegd met
Dia en die was het met ons eens.
Woensdagochtend om negen uur is ze ingeslapen nadat ik haar nog een poosje
heb geknuffeld om afscheid te nemen en te vertellen wat er ging gebeuren.....
En nu ligt ze op een heel mooi plekje in mijn tuin.
Heel verdrietig allemaal maar gelukkig is ze van al haar pijn en ellende
verlost en dat was voor mij een hele opluchting.